سال گذشته پس از جنجال های بسیار در خصوص تقطیع سخنان مرحوم آیت الله خوشوقت درباره حضرت رقیه(س) بودیم که این موضوع با بی اخلاقی برخی از رسانه ها آغاز گردید و توسط برخی از مذهبیون و مداحان به آن دامن زده شد. روشی که اخیراً برخی از رسانه ها برای رسیدن به اهداف سیاسی شان در پی گرفته اند و در جدید ترین نمونه آن یک سایت خبری با تقطیع سخنرانی حسن عباسی در اردیبهشت سال ۸۵ در دانشگاه همدان سعی در القاء اهانت حسن عباسی به عزاداران حسینی نموده است.
به گزارش پایگاه مجازی لبیک به نقل از سرویس فرهنگی پایگاه ۵۹۸، پیشرفت تکنولوژی و عدم توجه به پیامد های فرهنگی توسعه بدون مرز وسایل ارتباطی می تواند آثار منفی بسیاری در افول اخلاقی جوامع بشری به همراه داشته باشد که استفاده ابزاری از رسانه های جمعی برای اهداف شخصی از نمونه های این بی اخلاقی ها می باشد.
سال گذشته پس از جنجال های بسیار در خصوص تقطیع سخنان مرحوم آیت الله خوشوقت درباره حضرت رقیه(س) بودیم که این موضوع با بی اخلاقی برخی از رسانه ها آغاز گردید و توسط برخی از مذهبیون و مداحان به آن دامن زده شد.
روشی که اخیراً برخی از رسانه ها برای رسیدن به اهداف سیاسی شان در پی گرفته اند و در جدید ترین نمونه آن یک سایت خبری با تقطیع سخنرانی حسن عباسی در اردیبهشت سال ۸۵ در دانشگاه همدان سعی در القاء اهانت حسن عباسی به عزاداران حسینی نموده است.
انتشار فایل صوتی ۳۰ ثانیه ای از سخنرانی دو ساعته خود نشان از میزان صداقت منتشر کنندگان می باشد که با تقطیع سخنان و فراموشی محدوده زمانی بیان این مطالب سعی در جوسازی علیه سوژه مورد نظرشان می نمایند.
جالب است یکی از روحانیونی که در واکنش به این فایل صوتی به سخنرانی علیه حسن عباسی پرداخته است از ارادت مندان حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی بوده که این امر به خوبی ماهیت این گونه اقدامات را آشکار می سازد.
البته این پایان ماجرا نبوده و در روزهای گذشته برخی از مداحان بدون اطلاع کامل از متن سخنرانی شروع به موضع گیری و بیان انتقاداتی علیه حسن عباسی نموده اند.
این اولین باری نیست که اشخاص مختلف با تقطیع سخنان اساتید حوزه و دانشگاه این گونه بی اخلاقی ها را انجام می دهند و سال گذشته نیز برخی از رسانه ها با انتشار بخشی از سخنان حسن عباسی وی را به اهانت علیه یکی از علما محکوم نمودند و حتماً آخرین بار هم نخواهد بود.
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته...
بصیر...
بخشی از سخنان صریح و تند دکتر عباسی در مورد برخی شیوههای مداحی که در سال ۸۵ در دانشگاه همدان مطرح شد، چند روزی است که دستمایه برخوردها و انتقادهای تند و بیپرده از وی گردیده است.
منتقدین با نامناسب خواندن لحن دکتر عباسی در مورد برخی مداحان که به دور از بصیرت بخشی لازم، صرفا خود را دیوانه فرزندان و منسوبین گرانقدر حضرت سیدالشهدا امام حسین(ع) میخوانند، سیل اهانتهای بیسابقهای را نثار وی نموده و او را با القابی چون: عبیدالله زیاد، شمر، خاندان عباسی و … نواختهاند!!
اگرچه نگارنده لحن دکتر عباسی را به خصوص در هنگام اشاره به نام مطهر حضرت رقیه(س) مناسب نمیداند، اما به دلیل ارادت خالصانه ایشان به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام که در تمامی آثار و سخنرانیهای وی موج میزند، آن را به چیزی جز “سهوالکلام” حمل نمیکند.
بدون شک ایشان اگر صلاح بداند در روشنگریهایی که به واسطه این انتقادات به عمل خواهد آورد، به نحو مقتضی از ارادت و دلبستگیهای خود به این ذوات مقدس یاد خواهد کرد.
اما به واسطه این رویداد نکاتی چند را قابل بحث و بررسی میدانم:
نخست آنکه انتقاد از برخی شیوههای مداحی و مداحان خاص، آن هم در حوالی سالهای نزدیک به سخنرانی ایشان و حتی پس از آن چیز غریبی نبوده و نه تنها از سوی دکتر عباسی، بلکه بارها و بارها از سوی مقام معظم رهبری و مراجع عظام مطرح شده و اکثر قریب به اتفاق مداحان عزیز نیز سعی در تطبیق لحن و اشعار خود با نظرات این بزرگان داشتهاند.
ادامه متن در ادامه مطلب.....