زندگی نامه روحانی شهید سلمان خدادادی

استان مازندران > شهرستان ساری

متن زندگینامه طلبه شهید سلمان خدادادی تیرکلایی

زنده است هر که کشته شود در منای دوست بیگانه نیست آن که شود آشنای دوست بر لوح دهر زندة جاوید می‌شود آن کس که عاشقانه بمیرد برای دوست هر چند واژه‌ها، از ترسیم عظمت روح شهید ناتوان است، هر چند نمی‌توان تعالی روان به خدا پیوستگان را نشان داد اما جز این واژه‌های محدود چه چیزی در اختیار ما است تا از شهید و شهادت بگوییم و بنویسیم. باری، سخن از اسطورة تقوی و فضیلت، مظهر تعهد و ایثار، روحانی بزرگوار« شهید سلمان خدادادی » است او که قلبی داشت لبریز از عشق به خوبیها به گونه‌ای که وقتی خود را شناخت، خدا را شناخت و در حرکت به سویش لحظه‌ای درنگ نکرد. آری، سخن از «سلمان» است که سایه ساری شد برای پناه جویان که بوی عشق را احساس کرده بودند. در اولین روز از آبان ماه سال ۱۳۴۵ در روستای«تیرکلا» از توابع شهرستان شهید پرور ساری در خانواده‌ای مذهبی، با اصالت و کشاورز غنچه وجودش شکفته شد. پس از گذراندن سالهای کودکی، تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز نمود و تا پایان مقطع راهنمایی با موفقیت ادامه داد. در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی، از جمله کسانی بود که در مقابل گروهای الحادی و ضد انقلاب به مبارزه پرداخت به طوری که چندین بار مورد آزار و اذیت و آنها قرار گرفت او با قلب پاک و روح بلندی که داشت، حقیقت این دنیای فانی را خوب شناخت و از همان ابتدای نوجوانی، سعی می‌کرد تا خود را به مظاهر فریبنده این دنیا آلوده نکند؛ کم کم با چنین بینشی که داشت، لیاقت سربازی حضرب بقیه الله (ارواحناه فداه) را پیدا کرد. آری، یوسف فاطمه (سلام الله علیها) کمند صید انداخت و سلمان در دام عشق آن حضرت گرفتار شد و قدم به اردوگاه سربازان حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) نهاد. دروس حوزوی را سال ۱۳۶۱ در مدرسة علمیه امام صادق (علیه السلام) کوتنای قائمشهر آغاز نمود پس از مدتی با لبیک به فرمان حضرت امام(رحمه الله علیه) مبنی بر آمادگی نیروهای بسیج در مقابل شرارتهای ضد انقلاب، به منطقه کردستان شتافت و به عنوان نیروی رزمی-تبلیغی در مریوان به جهاد با معاندان انقلاب اسلامی پرداخت. پس از پایان مأموریت به شهر مقدس قم رفت و تا پایان مقدمات علوم اسلامی در حوزة علمیه این شهر به کسب معارف الهی پرداخت. سر انجام با نواخته شدن شیپور جنگ، علم و عمل را در صحنة کار و زار در هم آمیخت و آن هنگام که ندای ملکوتی«الرحیل» شوق دیدار بر دلهای بی‌قرار انداخت و جبهه این دیار عشق بازی با معشوق؛ آغوش خود را به سوی دلدادگان وصال باز کرد، او نیز قدم در وادی عشق گذاشت. سرانجام این سرباز فداکار و عاشق امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در ۱۲/۴/۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی مهران (مرحله سوم عملیات کربلای ۱) در سالروز شهادت امام جعفر صادق (علیه السلام) در حالی که با سلاح آر پی جی قلب دشمن را نشانه گرفته بود، نماز عشق را با سلام شهادت به پایان رساند و با لب تشنه همچون مولایش سید الشهدا (علیه السلام) به عاشوراییان پیوست. «روح پاکش میهمان امیر قافلة عشق باد»