موسیقی، رقص و استفاده از آلات قمار در کنار بازی ها و سرگرمی های خارج از عرف بدون در نظر گرفتن حدود شرعی در رابطه ی زن و مرد و رفتار های هنجار شکنانه ای از این دست دیگر به صحنه هایی عادی برای این گروه ها تبدیل شده به طوری که اگر احیاناً فرد یا افرادی که به اصول اخلاقی و ارزشهای مذهبی پایبند می باشند ندانسته و به طور اتفاقی با این گروه ها همسفر شوند، به جای آرامش گرفتن از طبیعت چیزی جز آزردگی روح به دست نخواهند آورد.
** تفریگاه سالم برای خانواده ها کجاست؟ **
در چنین شرایطی امکان استفاده از خدمات تورهای مسافرتی و تفریح گاه های عمومی خارج از شهرها عملاً برای خانواده ها از بین خواهد رفت، چرا که همواره این نگرانی از سوی آنان وجود دارد که از سوی این افراد مورد مزاحمت و تعرض قرار گیرند.
حال سوال اینجاست که در جامعه ی اسلامی چرا تفرج گاه ها و اماکن عمومی خارج از شهر ها باید به مکانی امن و جولانگاهی برای بی اخلاقی و هرزروی گروهی از جوانان تبدیل شود؟ آیا قوانین شرعی و مدنی کشور تنها به حوزه ی داخلی شهرها محدود می شوند و فضاهای برون شهری، جاده ها و اماکن توریستی از این قاعده مستثنی هستند؟ آن گونه که پیداست عدم نظارت مستمر و کافی نهاد های مسئول یکی از اصلی ترین دلایلی می باشد که موجب شده ما شاهد این گونه جریانات ناخوشایند باشیم.
علاوه بر این سود جویی برخی آژانس های مسافرتی و بی مسئولیتی آنان از دیگر دلایلی است که به این امر دامن زده و از سوی دیگر سهل انگاری برخی خانواده ها و اعتماد نابجا و ساده انگارانه ی آنان و تصور این که مسافرت فرزندان شان از کانال تور های مسافرتی کاملاً ایمن می باشد نیز زمینه را برای ایجاد فضای نامناسب در این گونه سفرها مهیا می کند. چنانچه خانواده ها با تحقیق وکنترل دفاتر خدمات گردشگری و کسب اطلاعات کافی در مورد ضوابط حاکم بر این آژانس ها همچون دارا بودن مجوز، نوع فعالیت، راهنما و برنامه ی سفر اقدام کنند می توانند نقش به سزایی در جلوگیری از بروز ناهنجاری ها و ایجاد امنیت فرزندان خود و جامعه ایفا کنند.
با این وصف برقراری امنیت اخلاقی در خارج از شهرها و تور های مسافرتی امر مهمی است که از طریق همکاری سه جانبه ی نیروی انتظامی، آژانس های مسافرتی و خانواده ها امکان پذیر می گردد. امید است پی گیری مستمر و مسئولانه ی نهادهای زیربط به حل هرچه سریعتر این معضل اجتماعی منجر گردد و ما در آینده ی نزدیک دیگر شاهد این هنجارشکنی ها نباشیم.
حال سخنی چند با وزیر محترم ارشاد :
شایان به ذکر است که قسمت عمده نظارت بر این موارد بر عهده سازمان میراٍ فرهنگی و وزارت ارشاد میباشد.
از وزارت ارشاد محترم و سازمان محترم میراث فرهنگی خواهشمندیم که این مسئله را پیگیری کنند.
پی نوشت :
در جمهوری اسلامی همه آزادند الا بچه حزب اللهی ها....
-آیا فردی میتواند وظایف وزیر ارشاد محترم را برای من تشریح فرماید؟
-آیا چیزی غیر از این است که نظارت بر این تور ها و .. بر عهده وزیر محترم ارشاد میباشد؟
-آیا سیستم خبری وزارت ارشاد انقدر ضعیف است که این موارد تا به اکنون به آن ها اطلاع نداده شده بود؟
-اگر قبلا به این وزارت اطلاع داده شده بود ، واکنش وزیر محترم چه بود؟
-آیا وزیر محترم برخود شایسته و قوی و سریعی برای این مسئله کرده بود؟
و یا آیا بازرسان وزارت محترم ارشاد خواب میباشند و بازرسی و چک و نظارت بر این دستگاه ها و آژانس ها و ... فقط منوط و ختم به دریافت حق عضویت و یا پرداخت بیمه و مالیات و .. میشود و وزارت ارشاد هیچ نظارتی بر کیفیت و محتوای این آژانس ها ندارد؟
اصلا یه سوال دیگه......
وظیفه نظارت و برخورد و پیشگیری(البته کار از پیشگیری گذشته) بر عهده کیست؟
نمیدانم چرا با روی کا امدن دولت جدید سوالات و شبهات و ابهامات زیادی در ذهن من پیش آمده..
شاید من در اشتباهم و ما باید از این دولت امید در تدبیر داشته باشیم ، همچون شعارش....
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته...
بصیر ( مدیر پایگاه مجازی لبیک)
ღ فاطمه ღ
